cf. Երասան.
ԵՐԱՍԱՆ ԵՐԱՍԱՆԱԿ. ἠνία, ἠνίον habena, lorum, retinaculum χαλινός frenum. պ. էրսան, էրսիւն. Առասանեայ կապ բերանոյ գրաստուց. որպէս եւ պախուրց կաշեայ, դանգանաւանդ. եւս եւ Սանձ. .... Նմանութեամբ՝ որպէս Գործի ուղղելոյ, վարելոյ, հանդարտելոյ. ուղղեակ. ղեկ.
Ոչ կացուցի յոտին զերիվար մտացս երասանաւ բանին։ Ընդոտնեա՛ ի սանձս կապոյ երասանաց ըմբռնման զցնդեալ մտացս վայրագութիւն։ Երասանաւ սանձաց, կրթութեան։ Իբր երասանաւ փոկոյ նահանջեալ։ Երասանաւն հանդարտութեան։ Երասանի պնդութեան. (Նար.։)
Կրէ նա զմարմինս երասանաւ կամացն. (Լմբ. սղ.։)
Երասանակք կառաց նոցա խռովեսցին. (Նաւում. ՟Բ. 3։)
Արձակեսցեն զերասանակս իւրեանց. (Ամբ. ՟Գ. 1։)
Կրկին զօրութեամբք գործոց՝ երասանակ ի ձեռն առեալ վարէ զամենայն. (Նիւս. կազմ.։)
Արդար կամօք ուղղէր զերասանակ իշխանութեանն (իբրեւ զղեակ)։ Մինչդեռ երասանակ մակուկի մարմնոյս ի ձեռին իմում է, օգնեա՛ ինձ երկնաւո՛ր նաւապետ. (Ճ. ՟Ա.։)
Շրջշրջել զնաւս փոքրագոյն թեւոցն երասանակօք. (Պիտ.։)
Երասանակ կամաց, կամ մտաց, բանի, եւ այլն։ Յճխ. (՟Ե։ Նար. ՟Հ՟Ը. եւ առաք։ Սարկ. հանգ. եւ այլն։)
Զի եղիցի միտք պինդ ունել զերասանակս շրթանց. (Եփր. համաբ.։)